Meester Coenraad, heer van kannen en pinten (1647) door Joan de Grieck, hertaald door drs.JFJ Volkers (dec.2008)

Zoals de titel al doet vermoeden is het een klucht, waarbij dronkenschap centraal staat.
Deze Vlaamse klucht lijkt in de verte op De bedrogen dronkaard van Jillis Noozeman: Ook Coenraad belandt zogenaamd in de hel, al wordt hij niet door rechters, maar door duivelinnen ter verantwoording geroepen. Ook deze klucht heeft een open einde: Men weet niet of de hoofdpersoon in kwestie daadwerkelijk zijn leven beteren zal. Een misschien wel realistische kijk op de zaken, nietwaar?

Een impressie:
Lijsken, de vrouw van Coenraad, gaat ‘s nachts op zoek naar haar man, die ze in de goot ziet liggen.
Ze haalt haar vriendin Margriet erbij…

Margriet: Jakkes, wat is dit hier voor een stank?
Is het de kleding of de drank?
Lijsken: Ja, of ik hem nou vriendelijk bejegen of tegen ‘m loop te vloeken:
Iedere avond moet en zal Coenraad z’n stek opzoeken.
Margriet: Nou, als hij zich als een zwijn wil gedragen, dan zullen we ‘m als varken verzorgen.
Hé, nachtwacht, waarom is deze kerel nog niet opgeborgen?
Nachtwacht: Nou, zo te zien is deze man echt niet aanspreekbaar.
Wat deden we ook alweer met dronkaards? O ja, afvoeren maar!
Lijsken: Wat ben je dan van plan?
Margriet: Nee, meid, dat zal ik je nog niet zeggen.
Bind zijn voeten vast, dan zullen we hem op de kruiwagen leggen.
We laten hem in de goot z’n roes uitslapen, dan gaan zijn ogen vanzelf weer open.
En al is ie geketend, hij zal er geen touw aan vast kunnen knopen!