Klucht van de molenaar van Bredero (1613)
Duur: ca.25-30 minuten (vertaling H.Adema, bewerking NH Roelandse met adviezen JFJ Volkers).

Deze klucht werd in 2011 tijdens het molenjaar (Aarlanderveen) en de Leidse Lakenfeesten gespeeld.

Inhoud: De molenaar stond erom bekend, dat hij niet alleen andermans graan, maar ook andermans vrouw inpikte voor een avontuurtje tussendoor. Sommigen beweren zelfs dat de molenstenen symbool staan voor geslachtsverkeer, zoals o.a. uit volgend oud gedicht blijkt:

“De man is mette vrou ghelijck twee mole-steenen
Die onderling behulp malkander moeten leenen,
Want alsser een ontwijckt, of sijn bewegen staeckt;
Ofschoon de tweede maelt, daer wort geen bloem gemaeckt”.
Verder stond de molen ook symbool voor dwaasheid.

Op een dag biedt zich voor de molenaar weer een mogelijkheid aan. Een vrouw uit de stad wil overnachten in de molen. Het is de molenaar, die dit wel ziet zitten …

PIET: We pakken het als volgt aan:
Na het eten zeg ik dat mijn vrouw alvast naar bed moet gaan
en dat ik naar de molen ga om vannacht wat te malen.
Als dan de kaars uit is, kom ik mijn pleziertje halen.
Luister goed, jij moet vlakbij de deur gaan zitten, Trijn,
en als je hoort hoesten of kuchen, weet je dat ik ‘t moet zijn.
Sta dan stilletjes op en doe heel zachtjes open.
Dan zorg ik dat je niets te kort komt … mag ik hopen.

Dat dit plannetje anders uit zal pakken, moge geen verbazing wekken.
Het is dan ook de molenaar die aan het eind verzucht:

“Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
doet dat ook aan een ander niet …”

Uitgebreide, prettig leesbare informatie over Bredero kunt u o.a. lezen op hier.